Schoonheid speelt voor mij een cruciale rol bij het ontwerpen van een goed assieraad.

Het is niet alleen het visuele aspect dat telt, maar ook de emotie en het verhaal die het ontwerp oproept.

Het is de combinatie van vorm, materiaal en afwerking die de esthetiek bepaalt.

Voor mij heeft een goed ontwerp balans  tussen eenvoud en complexiteit, waarbij elk detail zorgvuldig is gekozen om de algehele uitstraling te versterken.

Daarnaast gaat schoonheid in sieraadontwerpen vaak verder dan alleen het uiterlijk.
Ik merk in de molen met de mensen die hier komen dat het moet resoneren met de persoonlijkheid van degene die het draagt. 

De keuze van edelstenen, het ontwerp van de zetting, of zelfs de subtiele symboliek achter het sieraad dragen bij aan de diepe betekenis die het sieraad kan hebben. 
Misschien is het de lievelingskleur van degene die is overleden? 
Of zou je vader nooit zo'n ring uitgekozen hebben , waardoor je toch verder zoekt. Het speelt allemaal mee.

Schoonheid is dus niet alleen iets oppervlakkigs; het is een combinatie van artistiek vakmanschap en de betekenis die het voor de drager krijgt.

Een goed sieraad is tijdloos, blijft boeien en kan generaties lang gewaardeerd worden.

Victoriaanse rouwsieraden waren populair aan het einde van de 19e eeuw en werden gebruikt als eerbetoon of aandenken om de drager te herinneren aan hun liefde voor de persoon die ze hadden verloren.

De dood kwam regelmatig voor in de deze tijd, dankzij alomtegenwoordige ziekten zoals cholera en roodvonk.
Om deze reden was het verlies van een dierbare geen schokkende gebeurtenis, maar een triest onderdeel van het dagelijks leven.

De populariteit van rouwsieraden bereikte zijn hoogtepunt tijdens het Victoriaanse tijdperk (1837-1901). Koningin Victoria was erg verliefd op haar man, prins Albert, en toen hij in 1861 stierf, raakte ze in een lange depressie.

Toen koningin Victoria het voorbeeld gaf aan haar hof en een bewonderde publieke figuur was, werd het dragen van rouwsieraden in de mode. Aristocraten en de rijken gaven opdracht tot medaillons, armbanden, kettingen en ringen om hun dierbaren te herdenken.

Veel voorkomende materialen waren git, onyx, parels, donkere schildpad, zwart email, moeraseik, vulkaniet en guttapercha (natuurlijk rubber gemaakt van de Zuidoost-Aziatische boom).

Wit email vertegenwoordigde de dood van een ongehuwde vrouwelijke maagd of een kind.
Kinderen werden soms herinnerd met parels, die tranen voorstelden.

Turkoois betekende 'aan je denken'. Rijkere families stopten edelstenen in de rouwsieraden die voor hun dierbaren werden gemaakt.

Naast de gebruikelijke sieradenmaterialen bevatten rouwsieraden een aantal unieke dingen. Haar werd gebruikt om alles te maken, van prachtig gedetailleerde miniatuurscènes in sieraden tot gevlochten kettingen om horloges en hangers vast te houden, en zelfs grote ingelijste herdenkingskunstwerken.

Tegen het midden van de 19e eeuw importeerde Engeland 50 ton haar per jaar als aanvulling op dat van de overledene vanwege de populariteit van herdenkingssieraden en kunst.

Een beetje zeldzamer in Victoriaanse rouwsieraden: tanden verschijnen ook in sommige stukken, met name ringen.
Dit kwam veel minder vaak voor dan haar, en je ziet dit zelden op veilingen of antiekwinkels.

Sommige stukken bevatten stukjes stof of stof, waarschijnlijk van de kleding van de overledene. Andere ontwerpen bevatten portretten of miniatuurschilderijen van de overledene.

Dit komt vaak voor bij medaillons, waarbij een foto of portret de ene kant van het medaillon kan bezetten en een haarlok aan de andere kant. Rouwbroches bevatten vaak een plek om een haarlok te bewaren of een speciaal symbolisch ontwerp.

Voor mij viel alles op een kloppende manier samen.
Ik wilde graag mijn werk als goudsmid blijven doen, naast de zorg voor mijn kinderen.
Dat lukte, met name, omdat ik mijn eigen tijd kon indelen.

Ik denk ook dat, doordat ik moeder werd, er iets in mij verschoof waardoor de as sieraden zoveel belang kregen dat ik me daarin heb gespecialiseerd. 
Als moeder werd ik me bewust van mijn eigen sterven.
Ik werd me ook bewust van de omvang en het verdriet van het overlijden van mijn eigen kind, mocht dat ooit gebeuren. 
Ik voelde me kwetsbaarder.

Ik heb in mijn werk zoveel gezien.

Ik zag wat echte radeloosheid is. 
Ik zag verslagenheid. Niet meer kunnen praten, al helemaal niet kunnen kiezen.
Ik zag onmacht. Ik zag verdriet zo zwaar en groot als een oceaan.

Dit is ook het leven.
Dit is het allemaal. 
Ik wil zien wat écht is.

En dat is dit. 
Ik ben nog steeds vereerd om zo dichtbij te mogen komen op het moment van puur verdriet.
En dan ook nog iets mogen betekenen.

Het kiezen van de juiste ringmaat kan soms lastig zijn, maar met een paar handige tips kun je ervoor zorgen dat de ring perfect past.

Hier zijn mijn tips om de juiste maat te bepalen:

1. Meet je vinger op het juiste moment: De dikte van je vinger varieert gedurende de dag. Het is het beste om je vinger 's avonds te meten, wanneer deze het meest op natuurlijke wijze is. Zorg er ook voor dat je vinger niet te koud of te warm is, omdat dit de maat kan beïnvloeden.

2. Gebruik een bestaande ring als referentie: Als je al een ring hebt die goed past, kun je die gebruiken om je maat te bepalen. Leg de ring op een liniaal of een ringmaatkaart om de diameter of omtrek te meten.

3. Overweeg de breedte van de ring: Als je kiest voor een bredere ring, kan het nodig zijn om een maat groter te kiezen, omdat bredere ringen strakker aanvoelen.

4. Vraag om hulp: Als je twijfelt, is het altijd een goed idee om naar de molen toe te gaan. Ik kan je helpen bij het meten van je ringmaat en het kiezen van de juiste maat.

Door deze tips in acht te nemen, kun je ervoor zorgen dat je ring comfortabel en passend is, zodat je er volop van kunt genieten!